Zaterdag 11 Juli 2009:
We moesten vanochtend om 6 uur opstaan om op tijd op het centraal station van Amersfoort te zijn, om de trein van 7:41 te halen. Dus zoals geplant waren we allemaal om 7 uur op ´t station. En liepen we, na het halen van de trein kaartjes, naar perron 2 om de trein naar Berlijn te nemen. Toen de trein aankwam gingen zitten en gingen we opweg naar Duitsland!
Als eerst gingen we overstappen in Hengelo. Daar stapten we over in de trein richting Enschede. We hadden acht minuten overstaptijd dus het was goed te doen en we zaten makkelijk optijd in de trein.
Toen we in Enschede aankwamen moesten we al meteen voor de tweede keer overstappen. Hier hadden we ook genoeg tijd, maar doordat we geen oversteek naar het andere perron konden vinden werd het toch nog een beetje krap.
Vanaf Enschede gingen we al snel met de trein de grens over. We moesten een uur treinen voordat we onze eerste Duitse overstap hadden. Toen waren we in Münster. Gelukkig hadden we vijfentwintig minuten om over te stappen.
En toen was het twee uur treinen voordat we in Warburg aan zouden komen. Maar gelukkig was het gezellig met z´n allen en ging de tijd dus snel voorbij. Toen we eenmaal in Warburg aankwamen was het even stressen omdat we maar vijf minuten hadden om over te stappen. Gelukkig waren we nog net op tijd, maar we waren maar net allemaal binnen of de deuren sloten al.
Verder gingen we snel naar Kassel door en na een half uur waren we er al. We hadden genoeg tijd om over te stappen.
Toen we in Kassel waren overgestapt kwamen we in een mooie trein. Goede stoelen, ruime zitplaatsen etc. etc. Zoals bij een aantal andere treinen hadden we weer eens een deel van de coupé geconfisceerd. Na anderhalf uur waren we in Fulda dit zou onze laatste grote overtstapplaats zijn.
Bij deze overstap hadden we tien minuten de tijd, een aantal mensen gingen even naar de wc en toen gingen we op weg naar onze laatste overstap, Schlüchtern.
We moesten eerst een uur wachten voor de volgende trein, richting Rieneck, vertrok. In de tussentijd hebben we wat muziek geluisterd. Minpunt was dat er niks was bij dit station, zelfs geen wc. Na een lang uur wachten konden we weg om nog eens veertig minuten te treinen, om vervolgens aan te komen in onze eindbestemming Rieneck.
Toen we aankwamen stond Daniël, die met auto en spullen naar Rieneck was gegaan, ons al op te wachten. Hij bracht ons per groepjes met de auto naar ´t kampterrein. Eenmaal daar hebben we gegeten en zijn we onze tenten gaan inrichten en verder zijn we optijd gaan slapen na een vermoeiende reis.
Mark Brandsma